Niklowanie galwaniczne - powszechna metoda zabezpieczania przedmiotów metalowych

Niklowanie galwaniczne zaliczamy do bardzo popularnych i szeroko rozpowszechnionych procesów, których celem jest zabezpieczenie powierzchni metalowych.

Galwanizacja to elektrolityczna metoda polegająca na wytwarzaniu cienkich i trwale przylegających powłok metalicznych poprzez nakładanie jednego metalu na inny.

Niklowanie z kolei, to pokrywanie warstwą niklu różnych wyrobów metalowych. Niklowanie galwaniczne stosuje się w celach technicznych oraz dekoracyjnych. Charakteryzuje je wysoka wytrzymałość na rdzę, duża plastyczność (łatwość wygładzania), szczelność, przyczepność oraz walory estetyczne.

Proces ten wykorzystywany jest m.in. w motoryzacji, meblarstwie, jubilerstwie, elektronice, telekomunikacji, produkcji AGD oraz w przemyśle wojskowym. 

Nikiel - właściwości

Nikiel jest metalem, który przede wszystkim zwiększa odporność żelaza oraz stali na korozję. Dodatkowo może pełnić rolę podpowłoki, która poprawi przyczepność kolejnych powłok wierzchnich. Elementy wykonane z aluminium i jego stopów oraz ze stali nierdzewnej, to rodzaj podłoża, które można bezpośrednio pokryć niklem. Z kolei powierzchnie z mosiądzu będą wymagały nałożenia podkładu z miedzi lub niklu wstępnego.

Galwaniczne niklowanie - proces

Przebieg procesu niklowania oraz jakość powłok zależą w dużej mierze od szybkości wzrostu kryształów oraz szybkości powstawania nowych zarodków krystalicznych.

W sytuacji, gdy proces przeprowadzony jest w sprzyjających warunkach, kiedy to zarodki powstają szybko, otrzymamy powłokę drobnoziarnistą i gładką. W sytuacji odwrotnej, kiedy to występuje wolny wzrost zarodków oraz powstają duże kryształy, otrzymamy powłokę chropowatą.

Do głównych czynników, które mają wpływ na jakość powłoki galwanicznej zaliczamy:

• rodzaj i stężenie składników kąpieli,
• gęstość prądu,
• temperaturę,
• pH kąpieli,
• intensywność ruchu kąpieli względem katody, czyli mieszanie,
• rodzaj i jakość podłoża, na którym osadzana jest powłoka 

Proces niklowania galwanicznego przeprowadzony może być z wykorzystaniem kielichów, bębnów oraz zawieszek. Metoda z wykorzystaniem kielichów jest to zanurzeniowa technika nakładania warstw niklu na drobne elementy metalowe. 

Kielich zanurzeniowy cechuje się dużą wymianą elektrolitu, można więc prowadzić w nim procesy wymagające stosunkowo niewielkich gęstości prądu. Niklowanie galwaniczne z wykorzystaniem bębnów to z kolei metoda stosowana w przypadku niewielkich elementów o rozmiarach do 100 - 150 mm.

W  procesie galwanizacji wykonywanym tym sposobem dojść może do wystąpienia lekkich zarysowań na obrabianych powierzchniach.

Niklowanie galwaniczne z wykorzystaniem zawieszek to z kolei optymalne rozwiązanie dla elementów o dużych rozmiarach. Metoda ta daje gwarancję, że podczas procesu galwanizacji nie dojdzie nawet do niewielkich zarysowań.

Na proces niklowania galwanicznego składają się kolejno czynności odtłuszczania chemicznego, trawienia, odtłuszczania elektrochemicznego, aktywacji, niklowania, obróbki końcowej i suszenia.